Innerlijk kind, innerlijke ouder en innerlijk huwelijk

Je innerlijk kind is wel beschouwd jouw aanvoelend en wetend vermogen. Van wat jij nodig hebt (of van wat er in een systeem nodig is) om tot innerlijke vervulling en ontspanning te komen. Omdat je dit als kind nog niet goed kunt verwoorden of hanteren is het frustrerend, en soms zelfs traumatiserend, wanneer dit niet beantwoord of vervuld wordt. Als opvoeders deze frustratie niet als zodanig herkennen, kan het teniet gedaan worden door ontkenning of een negatieve betekenisgeving. Zoals bijvoorbeeld ‘lastig’ of ‘onaangepast, verwend gedrag’. Hierdoor wordt het veelal beknot en stagneert de groei. Het kan zich niet verder ontwikkelen tot dat mooie aanvoelende en wétende zintuig dat het in werkelijkheid ís: het vrouwelijk ontvankelijke in onze persoon. Wanneer zij wèl kan uitgroeien tot volwassenheid, vormt haar stem de stem van onze innerlijke wijsheid.
Ons denken daarentegen belichaamt het mannelijk actieve. Daarvan kun je zeggen dat het de innerlijke ouder vormt, die de zorgvraag van het innerlijk kind kan herkennen, oppakken, ondersteunen en vorm geven. Wanneer ons innerlijk kind en onze innerlijke ouder elkaar vinden en deze op elkaar afgestemde zorgrelatie aangaan, vindt er een belangrijke innerlijke verschuiving plaats. Het vrouwelijk ontvankelijke krijgt haar benodigde, veilige ruimte, doordat het mannelijk actieve hiertoe al zijn kwaliteiten inzet. Zo komen beiden aspecten in hun volle waarde en betekenis tot elkaar te staan. Hierdoor wordt het welbekende ‘innerlijk huwelijk’ als vanzelf voltrokken, met als vruchten Autonomie, Authenticiteit en Autoriteit, de trias van volwassen zelfleiderschap.
Geplaatst binnen de kaders van het huidige, kosmologische tijdgewricht* kunnen wij dit innerlijke helingsproces bezien als een uitnodiging om het ook daadwerkelijk aan te gaan. Daar zijn tegenwoordig afdoende werkwijzen voor. Naast innerlijk welzijn verwerkelijken wij dan tegelijk het welzijn van en ín de wereld. Naar de al oude wijsheid ‘zo binnen, zo buiten’.
* de verschuiving naar het astrologische Aquarius-tijdperk, met haar eigen ontwikkelingstaak voor de mensheid om vanuit de huidige fase van materialisme, verkokering, rationaliteit en individualiteit naar meer hart-gedragen openheid, gevoeligheid en een elkaar aanvullende samenleving te bewegen.